Біздің компаниямыз жайлы жалпы ақпарат.
Дәрілік препаратты медициналық қолдану
жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)
Саудалық атауы
Интрафен
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі, дозалануы
Вена ішіне енгізуге арналған ерітінді, 400 мг/4 мл және 800 мг/8 мл
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы стероидты емес препараттар. Пропион қышқылының туындылары. Ибупрофен.
АТХ коды М01АЕ01
Қолданылуы
- қарқындылығы жеңілден орташаға дейінгі ауыру синдромдарын емдеу үшін
- қарқындылығы орташа және жоғары ауыру синдромдарын емдеу үшін қосымша ретінде вена ішіне енгізілетін апиындық анальгетиктермен бірге
- қызуды түсіретін дәрі ретінде
Қолдануды бастағанға дейінгі қажетті мәліметтер тізімі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- ибупрофенге немесе препараттың басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық
- демікпе, есекжем, аллергиялық реакциялар, ацетилсалицил қышқылына немесе басқа ҚҚСП-ке ауыр анафилаксиялық реакциялар
- аортокоронарлық шунттау операциясына дайындық кезеңінде және операциядан кейінгі кезеңде периоперациялық ауыруларды емдеу
- жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі (NYHA IV)
- цереброваскулярлық қан кетулер немесе қан ұйығыштығының басқа да бұзылулары
- асқазанның, он екі елі ішектің жедел ауруы, асқазан-ішек жолының ойық жаралы ауруы, жедел асқазан-ішектік қан кету
- ішектің қабыну аурулары
- бауыр функциясының созылмалы орташа айқын немесе ауыр жеткіліксіздігі, бауыр функциясының жедел жеткіліксіздігі
- бүйрек функциясының орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі, бүйрек ауруларының өршуі
- гиперкалиемия
- жүктіліктің үшінші триместрі (артериялық түтіктің мезгілінен ерте жабылуы және босанудың кідіруі қаупіне байланысты)
- лактация кезеңі (нәрестеде ауыр жағымсыз реакциялардың дамуы мүмкін болғандықтан)
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге.
Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Препаратты ашқаннан кейін бірден пайдалану керек.
Препаратты қолданар алдында ерітіндіде қандай да болсын зат бөлшектерінің немесе түсінде өзгерістердің бар-жоқтығын тексеру керек. Препаратты міндетті түрде тиісті ерітіндіде сұйылту керек.
Ықтимал үйлесімсіздігін болдырмау үшін Интрафенді мына ерітінділерде: 0,9% натрий хлоридінің ерітіндісінде, 5% глюкоза ерітіндісінде немесе Рингер лактат ерітіндісінде сұйылту керек.
Сұйылтылған ерітіндінің соңғы концентрациясы 4 мг/мл немесе одан аз болуы тиіс. 4 мл ибупрофенді 100 мл ерітіндіде сұйылту қажет, 800 мг дозадағы 8 мл ибупрофенді 200 мл ерітіндіде сұйылту қажет.
Инфузияның ұзақтығы кем дегенде 30 минут болуы тиіс.
Басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесулері
Тромбозға қарсы дәрілер және серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштер (СКҚСТ), мысалы, пароксетин, флуокцетин, сертралин: асқазан-ішектік қан кетулердің даму қаупін арттырады.
Аминогликозидтер: ҚҚСП аминогликозидтердің шығарылуын төмендетуі мүмкін.
Кортикостероидтар: ҚҚСП-мен бірге қолданғанда ойық жаралардың және асқазан-ішектік қан кетулердің даму қаупін арттырады. Аурудың өршуін немесе бүйрек функциясы жеткіліксіздігінің дамуын болдырмау үшін ұзақ уақыт кортикостероидпен емделіп жүрген пациенттерде, емдеу бағдарламасына ибупрофенді қосқан кезде, кортикостероидтардың дозасын, күрт тоқтатусыз, біртіндеп азайту керек.
Өсімдік экстрактілері: гинкго билоба препараттарын ҚҚСП-пен бірге қолдану қан кетулер қаупін арттыруы мүмкін.
Циклоспориндер: бүйректерде простациклин синтезін төмендетеді, сондықтан ҚҚСП-мен бірге қолдану нефроуыттылықтың даму қаупін күшейтуі мүмкін.
Жүрек гликозидтері: ҚҚСП жүрек функциясының жеткіліксіздігін күшейтіп, шумақтық сүзілу жылдамдығын төмендетуі мүмкін, қандағы гликозидтердің мөлшерін арттырады, сондықтан жүрек гликозидтерін қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.
Мифепристон: ҚҚСП мифепристонның әсерін төмендетеді. ҚҚСП-ні мифепристонмен емдеуді аяқтағаннан кейін 8-12 күннен соң тағайындау керек.
Хинолон қатары туындыларының антибиотиктері: ҚҚСП антибиотиктердің әсерін күшейтуі мүмкін екендігін хабарланған, сондықтан бірге қолданған кезде құрысу синдромының даму қаупі артатындығын анықтады.
ЦОГ-2 тежегіштері және басқа да ҚҚСП: аддитивтік әсер дамуы мүмкін, сондықтан ибупрофеннің басқа ҚҚСП-мен біріктірілген емі ұсынылмайды.
Зидовудин: ҚҚСП-мен бірге қолданғанда гематоуыттылықтың даму қаупі жоғарылайды; ибупрофенді зидовудинмен бірге қабылдаған АИТВ-инфекцияланған пациенттерде гемартроздардың және гематомалардың даму қаупінің жоғарылағаны туралы деректер бар.
Ацетилсалицил қышқылы немесе басқа да ҚҚСП: ибупрофенді ацетилсалицил қышқылымен бір мезгілде қолданғанда, ибупрофеннің бос клиренсі өзгермейтіндігіне қарамастан, ибупрофеннің ақуыздармен байланысы төмендейді. Өзара әрекеттесудің осындай түрінің клиникалық маңызы белгісіз.
Ибупрофенді және ацетилсалицил қышқылын, жағымсыз құбылыстардың пайда болуының ықтимал жоғарылауымен байланысты, бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Ибупрофен ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларымен бір мезгілде қолданғанда тромбоциттердің агрегациясын бәсекелі түрде тежеуі мүмкін деп жорамалданады. Осы деректердің клиникалық іс-тәжірибеде экстраполяциясына жол берілсе де, ибупрофенді ұдайы ұзақ қабылдаудың ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларының кардиопротекторлық әсерінің төмендеуіне әсер етуі мүмкін екендігін жоққа шығаруға болмайды. Ибупрофенді эпизодтық қолданудың ацетилсалицил қышқылының кардиопротекторлық қасиеттеріне ықпал етуі екіталай болып табылады.
Бета блокаторлар: ҚҚСП бета-адреноблокаторлардың гипертензияға қарсы әсерін төмендетеді.
Каптоприл: ибупрофен натрий тұздарының шығарылуына каптоприлдің әсер етуін төмендететіні байқалған.
Варфарин және антикоагулянттар: варфариннің және ҚҚСП өзара әрекеттесуі асқазан-ішектік қан кетулерді күшейтуі мүмкін. Осы препараттарды бір мезгілде қолданып жүрген пациенттерде, осы препараттарды бөлек қолданып жүрген пациенттерге қарағанда, асқазан-ішектік қан кетулер қаупі басым болады. ҚҚСП және варфаринді бір мезгілде қолдану өліммен аяқталу қаупі бар күшті қан кетуге әкелуі мүмкін. Олардың өзара әрекеттесу механизмі белгісіз, алайда осы жағымсыз әсер қанның ұйығыштығын азайтатын варфариннің және асқазан-ішектік қан кетуді туындататын ҚҚСП-ның өзара әрекеттесу әсерінің күшеюі арқылы дамуы мүмкін.
Антиагрегант препараттар (тиклопидин, клопидогрел): ҚҚСП-ні осы препараттармен бірге қолданбау керек.
Метотрексат: ҚҚСП бүйрек сегменттерінде метотрексаттың жиналуын бәсекелі түрде басады. Бұл ҚҚСП метотрексаттың уыттылығын арттыратындығын айғақтайды, сондықтан метотрексатты ҚҚСП-мен қолданғанда өте сақ болуы керек.
H2 - гистаминдік рецепторлардың блокаторлары: ибупрофенді циметидинмен немесе ранитидинмен бір мезгілде қолдану кезінде қан сарысуында ибупрофеннің концентрациясы өзгермейді.
АӨФ тежегіштері және диуретиктер
Өкпе гипертензиясында қолданылатын (эндотелий рецепторларының антагонистері, бозентан) гипертензияға қарсы препараттар (АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, бета-блокаторлар, диуретиктер): ҚҚСП емдік әсерді төмендетуі мүмкін, сондықтан бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерге, әсіресе егде жастағы пациенттерге препараттардың бұл біріктірілімдерін абайлап қолдану керек. Осы препараттардың біріктірілімімен емдеудің басында және емдеу кезінде пациенттердің бүйрек функциясын мезгіл-мезгіл тексеру керек, сондай-ақ пациенттердің сұйықтықты жеткілікті мөлшерде пайдалануын бақылау керек. Осы препараттардың біріктірілімімен емдеуді бастағанда және емдеу кезінде пациенттердің бүйрек функциясын мезгіл-мезгіл тексеру және пациенттердің сұйықтықты жеткілікті мөлшерде пайдалануын бақылау керек. Сондай-ақ ҚҚСП емдеуді бастағанда және емдеудің бүкіл курсы ішінде артериялық қысымды бақылау қажет.
Диуретиктер: диуретиктер (тиазидтер, ілмектік диуретиктер, тиазидтерге ұқсас диуретиктер) ҚҚСП нефроуыттылығының даму қаупін арттырады. Постмаркетингтік деректер ибупрофен кейбір пациенттерде фуросемидтің және буметанидтің натрийдиурездік әсерін төмендететіндігін және де тиазидтердің гипотензиялық әсерін төмендетіндігін көрсетті. Осы реакция бүйректерде простагландин синтезінің бәсеңдеуімен байланысты. Сондықтан ҚҚСП емдеу кезеңінде бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер дәрігердің үнемі бақылауында болуы керек.
Литий: ҚҚСП қан плазмасында литий деңгейінің жоғарылауына және литий клиренсінің бүйрек арқылы төмендеуіне мүмкіндік береді. Литийдің ең төмен концентрациясы 15%-ға жоғарылайды, және литийдің бүйректік клиренсі 20%-ға төмендейді. Осы реакция ҚҚСП бүйректе простагландиндер синтезінің бәсеңдеуімен байланысты. Осыған байланысты ҚҚСП литиймен бір мезгілде қолданғанда пациенттерді литиймен улану симптомдарын ерте анықтау үшін бақылау қажет.
Алкоголь: ибупрофенмен емделу кезінде, АІЖ тарапынан асқазан-ішектік қан кету сияқты жағымсыз әсерлердің даму қаупіне байланысты, пайдалануға жол бермеу керек.
Сульфонилмочевина препараттары: ҚҚСП сульфонилмочевина препараттарының әсерін күшейтуі мүмкін. Гипогликемияның дамуы пациенттерде ибупрофенді сульфонилмочевина препараттарымен бірге қолданғанда сирек дамыды.
Холестирамин: ибупрофенмен бірге қолдану соңғысында сіңудің төмендеуіне әкеледі және оның тиімділігін (25%-ға) төмендетеді. Холестираминді қабылдаудан кейін 2 сағаттан соң ибупрофенді қабылдау керек.
Такролимус: ҚҚСП-мен бірге қолданғанда нефроуыттылық дамуы мүмкін, сондықтан бірге қолданғанда бүйрек функциясына мониторинг жүргізу ұсынылады.
CYP2C9 тежегіштері (вориконазол, флуконазол): бірге қолдану ибупрофеннің (CYP2C9 субстраты) әсер ету уақытын шамамен 80-нен 100%-ға дейін арттыруы мүмкін, сондықтан ибупрофеннің әсер ету уақыты артады. Сондықтан бірге қолданған кезде, әсіресе ибупрофеннің жоғары дозаларын вориконазолмен немесе флуконазолмен бірге қолданғанда, ибупрофеннің дозасын азайту керек.
Пеметрексед: Интрафен препаратын және пеметрекседті бір мезгілде қолдану пеметрекседпен байланысты миелосупрессия, бүйректік және асқазан-ішектік уыттылық қаупін арттыруы мүмкін.